امشب شب اول ماه رمضانه... سه ساعت دیگه باید بیدار بشیم. هر چند من هنوز نخوابیدم. الان ساعت 12 و نیم شبه. ماه رمضونا خواب درست و حسابی هم ندارم. دلم تنگه ...یه جوری دلم گرفته که نمی دونم چمه... دلم می خواد برم دم ایوان بشینم و. به اسمون نگاه کنم و با خدا حرف بزنم...
مامان امروز دکتر قلب بوده و تست ورزش و قراره فردا بره برای انژیو... قراره صبح خواهرم همراهش بره ... و من گفتم اگه لازم بود بعدازظهر میام.خدا کنه چیزی نباشه وبه خیربگذره...
دو سه روزه خیلی کار داشتم...
دخترم اخر این هفته تعطیل میشه... پسرم تا 23 خرداد امتحان داره.
تلگرام فیلترشده و همه گروه ها رفته توی هوا ... دیگه کسی حوصله حرف زدن نداره...
بهت فکر می کنم عسل! ولی منم انگار دیگه نفس حرف زدن ندارم. چی بگم؟ چی بنویسم؟ می دونم هستی...می دونم همیشه حضور داری ... می دونم به یادم هستی... و خب چاره ای نیست جز همین سکوت... جز تحمل کردن این دلتنگی...
- ۹۷/۰۲/۲۷