مست و خراب ...

وبلاگ یه جور خوبیه ... یه خلوت دنج قدیمی ... گاهی که کسی کامنت میذاره یاد 6-7 سال پیش میفتم و روزگار وبلاگ نویسی و کامنت گذاشتن و رفیق شدن و لینک کردن وبلاگ ها ... چه روزگاری بود ... روزگاری که راه ارتباط دوستهای دور وبلاگهاشون بود ... و چه ذوقی داشت وبلاگ یه دوست قدیمی را پیدا کردن ...

امروز به یه رفیق عزیزی دوباره خبر دادم که من هنوز گاهی توی وبلاگم می نویسما ... اگه دلت خواست گاهی سر بزن ... 

نوشتن خوبه به خصوص وقتی آدم برای دل خودش بنویسه ولی بدونه یه دوستای نازنینی هم می خونند و لذت می برند ... 

سعی می کنم بازم بیشتر بنویسم ... از روزمره هام ... از خوشحالی ها یا ناراحتی ها ... از افکار کوتاه و بلند ! و حتی از آرزوهایی که دیگه زیاد دور نیستند ...

راستش مهم اینه که آدم قشنگ زندگی کنه و خودش از خودش و زندگیش راضی باشه ... خداراشکر من بیشتر وقتها راضیم از خودم و زندگیم ... گاهی ممکنه شاکی بشم ولی این شاکی بودن زیاد طول نمی کشه ... 

امروز یه ویدئو دیدم ... اجرای ترانه ی مست و خراب از علیرضا قربانی و یه خواننده تونسی .... خیلی لذت بردم ... یه رباعی از خیام بود که خونده می شد و حس خیلی قشنگی داشت ... مست و خراب ...