سلام! سلام به وبلاگم. وبلاگ عزیز خودت که می دونی به چه دلایلی دیگه اینجا ننوشتم....ولی حالا بازم تصمیم گرفتم گاهگداری بیام و بنویسم ...یک سال و چند ماه گذشت...خیلی اتفاق ها افتاد...از خواندن و نوشتن به سبک گذشته فاصله گرفتم. نه که ننویسم...هرکس نداند تو خوب می دانی که نوشتن از من جدا نمی شود...ولی خب یک سال و چند ماه در سیاره ی دیگری سبری کرده ام...حالا از آن سیاره بیرون آمدم...و می خواهم باز گاهی اینجا بنویسم...
می دانی که من همیشه در حرکت هستم... یک جا بند نمی شوم...جاری ام... سرشار از روح زندگی ام...در سخت ترین دوران های زندگی هم باز بو و عطر زندگی را با تمام وجود به ریه هایم می فرستم و لذت می برم و مثل برنده ها برواز می کنم و روی سرشاخه های تازه می نشینم و آواز سر می دهم...
زندگی بازی ها و بالا بایین های زیادی دارد و هر بار آدم را به چالش جدیدی می کشد. تا آدم زنده است چالش های جدید هم وجود دارد...درس های جدید وجود دارد...آدم هی رشد می کند...بزرگ می شود...می آموزد...آنهم آدمی که همواره در جریان بزرگ شدن و رشد باشد و مرداب گندیده نشده باشد. وگرنه بیشتر آدم ها هی در حال درجا زدن هستند و تغییر چندانی ندارند در گذر ماه ها و سالها...منظورم تغییر در روح و فکر و اندیشه است. وگرنه در ظاهر و شکل زندگی بالاخره همه کمی تغییر را دارند.
خب فعلا بروم که هزار کار دارم... باز خواهم نوشت...
- ۰۰/۰۵/۱۲