امروز جمعه 10 دی
سر یه مسائل الکی حرص خوردم خیلی...
گاهی خیلی خسته میشم از دنیا. آخه چرا ما باید زندگی کنیم و اینقدر رنج بکشیم و هر روز با هزار تا چالش در درون و بیرون خودمون مواجه باشیم؟
مثلا همین اوضاع اقتصادی داغون کشور... همین که ما هر روز باید حرص بخوریم و استرس بکشیم که چی بخریم و چیکار کنیم که فردا بدبخت نشیم. اینکه هر روز همه چی گرون میشه. بخوای یه ماشین بخری مصیبته... هر روز گرون میشه و پولت بهش نمی رسه و هی باید فکر کنی که چیکار کنی...
یا اینکه دیگران دنبال تجملات هستند و فشارش را به ما میارند! خودمون وسایل خونه مون رو نو نمی کنیم، ولی بعضی های دیگه دنبال خریدن وسایل جدید هستند و ما باید پولش را بدیم و حرصش را بخوریم! اخه این انصافه؟
گاهی میگم بی خیال همه چی بشم و دیگه حرص نخورم و بگم به درک. ولی نمیشه! دوباره حرص می خورم. دوباره به آینده بچه ها و پیری کوری خودمون فکر می کنم. فکر می کنم اگه الان به فکر نباشیم بعد خدای نکرده دردسر میشه. ما نمی دونیم ده سال دیگه چی میشه که...
اطراف مون همه مشکل دارند. هم خانواده خودم، هم خانواده همسرم... مشکلات اونا فشار روحی روانی و مالی به ما هم میاره...
بیست ساله ازدواج کردم... از صفر شروع کردیم. بدون هیچ حمایتی. کلی تلاش کردیم و زحمت کشیدیم تا به الان رسیدیم. هنوزم باید حرص بخوریم و بازم به فکر آینده خودمون و بچه ها باشیم. خدا عاقبت همه مون رو به خیر کنه. خدایا منو هیچوقت محتاج نکن به کسی. خدایا خیلی تلاش کردم درک کنم شرایط دیگران را. ولی گاهی هم کم میارم. بیست ساله همسر من داره حمایت می کنه از پدر و مادر و خواهرهاش... همش باید در خدمت شون باشه. همش آرامش ما را به هم می ریزند. خب دیگه گاهی خسته میشم. آخه چرا باید اینا اینجوری باشند؟ خدایا منو هیچوقت محتاج بچه هام نکن.
خدایا به من صبر بده... خدایا کمکم کن...
صدام رو می شنوی خدا؟
- ۰۰/۱۰/۱۰