حول حالنا الی احسن الحال....

الان عصر یکشنبه 22 اسفنده... دلم گرفته خیلی... چرا؟! به خاطر رنج و مشکلات دیگران... صبح کمی رفتم پیاده روی با ریحانه. خیلی ناراحت بود به خاطر مشکلات خانوادگیش. کمی برام درد و دل کرد و گفت خیلی داغونه. گفتم خب فعلا چاره ای نیست جز صبوری. درکت می کنم ولی سعی کن خودت را آروم کنی. سه تا بچه داری و نمیشه کلا بزنی زیر زندگی و خانواده و بچه هات. باید صبور باشی تا انشالله کم کم شرایط تغییر کنه. گفت برای عید اینجا نمی مونه و اونا هم قراره پنج شنبه برند شمال که تا آخر عید اونجا باشند و هیشکی را نبینه. گفتم سعی کن از هوا و طبیعت لذت ببری و پادکست های آرامش بخش گوش کن و به خودت مسلط بشو.

بعدش رفتم یک سری خونه مامانم و بیام. اونجا هم به خاطر برادرم و کلا مشکلات خانوادگی خودم کلی غم به دلم میشینه. خواهر و برادرها همه مشکل دارند و همه مون هم رابطه هامون ریخته به هم. اون از خواهر بزرگه و اون از کوچیکه و اونم از برادران قشنگ. دوباره یادآوری اون همه رنج، حالم را گرفت. چند دقیقه موندم و بعدش اومدم خونه و ناهار آماده کردم و با بچه هام خوردیم و بعدش رفتم کمی خوابیدم تا آروم بشم. اینقدر اطراف مون اوضاع همه داغونه که حتی جرات نمی کنم بگم دارم میرم چند روز مسافرت... خلاصه من نمی دونم چرا اینقدر این دنیا رنج داره که هرچی آدم میاد دلش را آروم و خوش کنه باز باید غصه بخوره...

خدایا خودت کمک مون کن. خدایا خودت به همه آرامش بده. خدایا دل منم آروم کن تا بتونم انشالله با آرامش برم چند روز مسافرت و برگردم به سلامتی و یه ذره حالم بهتر بشه. خدایا گره از مشکلات همه باز کن. خدایا به ما صبر بده. خدایا به ما پذیرش بده. خدایا حول حالنا الی احسن الحال... 

الان هم موهام را رنگ کردم تا چند دقیقه دیگه برم بشورم. اینم نهایت جینگول کردن منه برای عید ! هاها... 

خدایا خودت دل و روح مون را جینگول و شاد کن. قربونت برم و مرسی