نقطه پرواز...

امروز درباره شهود نوشتم. ولی خواستم بگم یه چیزی را شهودی می فهمم این روزها ولی به هیشکی نگفتم. از طرف خیلی ها بهم یه انرژی می رسه. یه انرژی که می دونم دوستم دارند و بهم توجه دارند ولی دارند مخفی می کنند. یعنی تحت تاثیرم قرار گرفتند ولی متوجه شدند بهتره فاصله را رعایت کنند و به روی خودشون نیارند. منم البته کاری به کسی ندارم. خر خودم را می رونم و دیگه اینقدر تجربه دارم که بفهمم چی به چیه. دیروز خانم دکتر اومده بود برام کامنت گذاشته بود که چقدر نوشته ها و قلمت شیرین و قشنگه... ازش تشکر کردم. غریبه ترها حرفشون رو می زنند. ولی اونایی که بیشتر می شناسند می خوان تحویل نگیرند و کلاس کار بگذارند و خودشون را از تک و تا نندازند. ولی اینجا کجاست خط و نشون می کشم که بعدها مشخص میشه... لیلا، میترا، جمینا، و چند تا دیگه که انرژی شون به طور مشخص بهم می رسه ولی از عمد می خوان خودشون رو بی تفاوت نشون بدن... منم البته محل شون نمیدم و همینجور بی تفاوت دارم کار خودمو می کنم.

من مجیز هیشکی رو نمیگم. حرف و نظر خودمو میگم و میرم. می خواد خوششون بیاد یا نیاد. ولی مطمئنم تلنگر می خوره بهشون... شاید این تلنگرها باعث رهایی شون بشه... رهایی از اون رنج ها و مشکلاتی که باهاش درگیر هستند. شاید باعث خودشناسی شون بشه... شاید براشون نقطه شروع باشه... نقطه پرواز و دوباره متولد شدن....